Bazen düşünür insan Vicdanını sorgular Ve bana yeter der İnsanların suistimlerini dert etmez Çünkü kendi bir hata yapmamıştır Vicdanı rahattır Onun ayıbı der Takmıyorum der Güclü olmaya çalışır her daim Ama yalan olduğunu çok geç fark eder Aslında güçlü falan değildir O da kırılmıştır Tek istediği biraz saygı biraz sevgiyken Biraz anlayışken İnsanlar çok görmüştür bunu ona Anlam veremez Veremedikçe düşünür düşünür Bu birikir ve Farkına vardığında ağlayacak gözyaşı bile yoktur Çünkü yitirmiştir Kendine saygısından ödün vermiştir geçmişte İnsanlar bunu çok iyi bilir Kendine saygısı olmayanı onlar da harcar
İşte böyle Bazıları doğuştan hüküm giyer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmylrm Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.