bittik tükendik sanýrým hýrpalanmýþ yaþamýn eskimiþ sevdalarýn yorgunu düþmüþ kirpikler tel tel seyrelmiþ ama farkýnda deðil o manidar gözlerin
vurmuþsun kendini, kendi elinle yükleyip titrek dizlerine gönlün vebalini aynalardan ürküyorsun saçlarýnda üç beþ siyahi seçerken hüzünlü bakýþlarýn yeni yetmelerin dediði gibi biz eskileriz dýþ görünüþ kimin umrunda içi güzeli tanýrýz iki lafta
kaldýrýp çöpe atmadik hiç bir zaman kýrýlan yanlarimizda tamirler kopan yerimizde en saðlam düðümler
sevgi en fedakâr duyguydu deli dolu sevdik sakin sessiz degildik þiirle þarkýyla çaðýrdýk bozlakla,barakla baðýrdýk saldýk acýlarýmýzý gökyüzüne
ölüm sessizliðiyle sustuk bazende en konuþulasý yerinde sevdanýn... " ve zamana býraktýk, zamanýmýz var gibi"
Aliye Uyanýk/Bozok Kýzý 17.01.2023/ Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.