Taş yürekte açan gül
Ne taþa sitem eder ne dikene ah derim
Yolum geceye düþse vuslatýn sabah derim
Asýl sensiz geçerse hayata günah derim
Kaybolsam aþk ilinde ölmem sen bulsan beni
Sevinç baltayý kýrmýþ bir hüznün en has’ýnda
Bir ürperti var yine ruhumun tenhasýnda
Hasret Kenan kuyusu Yusuf’ ben ortasýnda
O Bezirgan sen olsan çekip sen alsan beni
Her mevsim yüreðim de þimdi bir güz yanýðý
Büyütür içim de ki þu bahtsýz yalnýzlýðý
Ýstemem saraylar da bitmeyen sultanlýðý
Köle diye bir ipe alýp dolasan beni
Sarýlsa’n kollarýnda can bulur yüreðim can
Susar þu içimde ki hasret adlý afacan
Ne Yakutlar isterim ne Ýnciler ne mercan
Umudun her rengine çalýp bulasan beni
Ne geri çekilirim nede korkup kaçarým
Demem ki ümitsizim demem ki çok naçarým
Toprak deðil taþ olsa yerim yine açarým
Bir gün o göz yaþýnla gelip sulasan beni
Sen olsan aðlayaným gözü yaþlý züleyha
Zavira’lar gül kokar yar olur ýssýz tenha
Seve seve el açýp mabedler de Allah’a
Yar diye dualar da bulup sen alsan beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.