Eyy menekþe kokan yar... Simdi sensizim,sen kokan odamda Özlemin tüter,üþüyen sol yanýmda Dökülür gözyaþým sessiz cýðliklarimda Yokluðun yaralar açar kanayan baðrýmda Sürgün yemiþ gözlerim,hayali sen kokan diyarlara..
Eyy menekþe kokan yar.. Hasretine pranga vurur anilar. Ýçimde kimsesiz bir çocuk aðlar. Kabuk tutar bir bir,menekse kokan anilar Sensiz yarim kaldi ömrüm,oldum tarumar. Yüreðim durmaz hep adýný sayiklar Yokluðunla virane gönlümde kopar firtinalar Nasýr tutar dilim gelmez senli hatiralar Kör oldu gözler baðladý karalar
Ey menekþe kokan yar Efkar dolar yüreðime, Sevi-siz gecelerde. Gece de küsmüþ sanki Kavuþmaz oldu gündüze. Hasretin feryat feryat Dökülür kalemimden hece hece. Gelmez artik bahar,hazan düþen ömrüme Solar tek tek menekseler Sana susamis aþk bahçemde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Ak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.