Rugan köselelerine bakmalara doyamazdý Çizilir mi korkusuyla ortalýða koyamazdý Hususi günler dýþýnda giymeye de kýyamazdý Bugün ayakkabýlarý duvar dibinde duruyor
Ýki damacana suyu sýrtýnda götürürken o Ara sýra soðuk alýp nadiren öksürürken o En büyük tasa olarak bazen taþ düþürürken o Gün vurdukça pabucunun þimdi derisi kuruyor
Ýki kösele yan yana uçlarý yola bakmakta Sokaktaysa kalabalýk her yöne doðru akmakta Ruganlarý görenlerin gözünde þimþek çakmakta Bazýsý geçip giderken bazýsý hafif vuruyor
Sonunda yaþlý bir adam aldý götürdü onlarý Uzaklaþýrken oradan yüzünde sevinç tonlarý Pabuç býrakmak örf olmuþ unutma sen de bunlarý Sokaða býrakmak için botlarým nerde duruyor
Seðmenoðlu (Dr. Osman Akçay)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.