MEKANİK ZAMANA DAİR

Eskiden
Kuþ seslerine bakan pencereler vardý
Ýrili ufaklý tahta çerçeveden
Sabah ezaný kuþ seslerine gebeydi
Kuþlar ki pencerelerin önüne dolar
Doðanýn þarkýsýný söylerdi.
Namazýn ardýndan doðanýn þarkýsýný dinlerdi
Pencerelerde ninem

Þimdi zaman bu sesleri unuttu
Mekanik gürültüyle boðuldu zaman

Ve sonra insanlar
Ýnsanlar kýrlara bahçelere akardý
Kuþ seslerinin doðal melodileri arasýnda
Fýndýk bahçeleri, dallar, aðaçlar, çalýlar
Yuvalarý olurdu kuþlarýn
Fýndýk toplama zamaný giderdi kuþlar
Boþ yuvalarýn bile bir heyecaný vardý
Yavru kuþ görmek hayaliydi bu heyecan
Yuvanýn boþ olmasý bile mutluluktu
Büyüdüler, kanatlanýp gittiler derdik içimizden
Huzurla dolardý bu demde kalbimiz

Þimdi zaman bu hisleri unuttu
Mekanik hislerle boðuldu zaman

Derelerin akýþýný dingin bir sesle dinlerdi ninem
Evde yaþanan hüzünleri su sesinde unuturdu
Derelerin þýrýl þýrýl akan su sesinde
Kendini bulurdu.

Rüzgâr esince aðaçlar öterdi
Mezar kenarlarý Hu! Hu! diye inlerdi.
At, eþek sesleriyle huzur bulurdu yollar
Gündüz rahat ve dingin olurdu
Gece sessizliðe meftun olurdu

ÞÝmdi zaman bu güzellikleri unuttu.
Mekanik gürültüyle boðuldu zaman.

Bahçelerimiz çeþit çeþit meyve aðaçlarýydý
Olgun zamanýnda meyve kokularý
Ýçimizi sarardý.
Çürüðünü bile koklamaya deðerdi meyvelerin
Dar ince yollardan inekler geçerdi yavrusuyla
Otlaya otlaya giderdi bahçelerden
O zamanlar bahçeler ot kokardý
Mazot, benzin degil
Onlar bile tiksindi mazot kokulu otlardan

Þimdi zaman bu güzellikleri unuttu
Mekanik kokuyla boðuldu zaman

Briket evlerimizin duvarlarýnda
Biber, kabak, mýsýr kurutulurdu
Tohumlar doðaldý
Ninem kendi üretirdi doðal tohumlarýný
Selentüler tohumla dolardý

Makineler katletti tohumu
Þimdi kýsýrlaþtý tohumlar
Tohumlar
Makineye yenik düþtü

Yaðmur yaðdýðýnda ilkin
Toprak kokardý
Bu demde köylerde, yaylalarda
Toprak deðildi kokan,
Aþktý.
Baðlarda bahçelerde çalýþan insanlar
Toprak kokusunu ciðerine kadar
Aþkla çekerdi
Burnumuza gelen aþk kokusuydu

Þimdi zaman bu zarif kokularý unuttu
Mekanik kokuyla boguldu zaman

Çalýþan insanlarýn yorgun sesleri
sarardý akþamlarý evimizi
Bir demlik çay alýrdý yorgunluðumuzu
Bu çayla demlenirdi yorgun sohbetlerimiz
Bu demde içimizi açan
Derin muhabbetler vardý

Yatsý olunca namazý kýlan
Düþerdi gül resimli yataða
Ortalýk sessizliðe bürünürdü
Sessizlik demlenirdi ocaðýmýzda

Þimdi zaman bu demli sessizliði unuttu
Mekanik gürültüyle boðuldu zaman.

25.06.2022
Ramazan AÐIRTAÞ (Âþýk Ürmelî)
Sosyal Medyada Paylaşın: