KALP MAHKUMUNSA

Çok söylenecek çok þey varken kalbime sitemim.
Kalbim kalbimi aðýrlýyor bir yerden sonra kalp yabancý.
Þükrediyor insan kalbim edebi ile yaþamaya hakký iken.
Bir yerden sonra hak edilmeyeni anýnca ne bela bu iyilik.

Kalbin senin mahkumunsa benimde kalbim mahkum.
Ne yaþattýðý kara ne de zarara deðilde yorgunluða acýr.
Sevilmeyi hak eden yüreðim varken bir bir sancýlanýr.
Ciðerim dedikleri yaktý kül etti yerinde o kadar.

Geçmiþ geçmiþe hesap sorsa ne yazar önüme baksa kürekle ne kazar.
Durgun suskun periþan bir hayat varken umutlar kül kül.
Dilim varsa yetmez diyor bir tanecik kalbim.
Sonu virandan hicrana dönen yolun sonu buruktur artýk.

Kalbimi mahkum býraktýn mahkumdur seninde kalbin artýk.
Ne yazarlar ne söylerler bir bir kime hak kime haksýzlýk.
Neydi günahým derken artýk giden gitmiþtir der caným.
Hüzünlü günlere son kalbime saygý durma aný.

Hayat devam ediyor dediklerinde kalbini yumruklama.
Göz yaþlar aktý ta dudaklara kadar hissetin göz yaþýnda acýný.
Þimdi konuþacak dudaklar ötecek kalpler.
Bu son deðil ya acýnda mutluluðunda hüznünde.

Baharýmsý
12.01.2023 _ 22:51
Sosyal Medyada Paylaşın: