Ve gözlerini sevdim Demir attýðým gözlerini Görmeyi Bakmayý Diner sandýðým fýrtýnalarda Gözlerinde sulara gömülmeyi sevdim
Birkaç kadehe sýðmýyordu acýlar Esrik kayboluþlarým bundandý gece yarýlarý Adý unutulmuþ sokaklarda Hüzünler büyütüyordum gök kuþaklarýnda Beyaz bir tek kâðýdýmda kalýnca Sebepsiz kýrýlýyordu kalemin ucu Ay kýrýklarý batýyordu ayaklarýma Kumsalýnda dolaþýnca Gözlerin düþüyordu yollarýma
Hiç söylemedim Ama ben seni — bilirsin ölüm vardýr ayrýlýklarýnda – Bir merminin kovanýný sevdiði kadar sevdim
Yatak odasýndaki kýrmýzý ýþýk kadar sýrdaþ Bir kentin ýþýklarý kadar bilge Keskin bir býçak sýrtý kadar yakýn Çýðlýklarý suskun bir kadýný sevdim
Sonra seni ummayý sevdim Ýçimdeki kanamayý Bildiðim tüm küfürler dil ucumda Anla iþte Ben seni sevdim
Yalnýz senin olduðum bir ayindeyim þimdi Dualarým yollarýna serili Sana uykusuz Ve yedi rengindeyim seni özlemelerin Bu yüzden cümle yollarým kördüðüm Cümle sokaklarým çýkmaz
yara acýr Kan acýmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
fihaha(OrhunBasat) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.