EN BÜYÜK ARMAÐAN
Günaydýn bir tanem, günaydýn sana!
Benim sevgilimsin, ne mutlu bana!
Oldun zaman zaman, manevi ana,
Dünyanýn en þanslý erkeðiyim ben!
Gençsin ama yaþýndan çok olgunsun,
N’olur söyle bana, neden dalgýnsýn?
Baþlamadan, hayattan mý yýlgýnsýn?
Nice acýlarýn çekeniyim ben!
Çok sevdim, o denli çok üzdüm seni,
Beklediðin gibi bulmadýn beni,
Eskidim bir tanem, deðilim yeni,
Sevda çiçeðinin dikeniyim ben!
Can kattýn bu cana, yeþerdim artýk,
Seni baðlamayý baþardým artýk,
Tutmasan elimden, düþerdim artýk,
Bu aþkýn, kazançlý çýkanýyým ben!
Deðmedi elime, kimsenin eli!
Çarpmadý hiç böyle, sevdanýn yeli!
Sana ihanet mi, deðilim deli!
Dünyanýn en sadýk insanýyým ben!
Yüreðimde, senden baþka bir iz yok,
Her þeyi söyledim, inan, bir giz yok,
Yazdýysam silinmez, üstünü çiz yok!
Sevda þimþeðinin çakanýyým ben!
Tanrý’nýn lütfusun sen bana gülüm!
Korkmadým içerken, yanmadý dilim!
Senden ayrýlmasýn bir ömür elim!
Büyük sevdalarýn adamýyým ben!
Param yoktu, alamadým armaðan,
Yüzük tutmaz, zayýflamýþ parmaðýn,
Korkma suyu kurur diye ýrmaðýn!
Gönül pýnarýnýn akanýyým ben!
Bize günler yetmez, yýllar isterim,
Hiç kapanmayacak yollar isterim,
Sýmsýký saracak kollar isterim,
Sen aþksýn, sadece astarýyým ben!
Aðlama bir tanem, þükret Allah’a!
Bu mutlu tabloya, biçilmez paha!
Sabreyle, mutlaka kalkarýz þaha!
Madalyonun daim ak yanýyým ben!
Arif der, gün gelir, ayrýlýk biter,
Baþka þey istemem, Ayþegül yeter!
Özlerim her zaman, burnumda tüter,
Dünyanýn en mutlu insanýyým ben!
Arif GÖLGE
(Anamur, 14 Þubat 2007 Sabah-Akþam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.