Aşk ve Mantık

Ben sana daðlardan bahsederken
Sen bana yeþilliklerinden bahsettin
Nasýl aþacaðýz diye düþünürken
Hiç düþünmeden el uzattýn

Korka korka elini tutarken
Defalarca düþtüm sen kaldýrdýn
Adým atamayacak hale geldiðimde
Oturup baþýmda kalkmamý bekledin

Yavaþ yavaþ o yollarý aþarken
Önümüze engeller çýktý
Sen o engellere göðüs gererken
Ben sadece sessizce aðladým

Daðýn zirvesine son adýmlar kalmýþken
Fýrtýna çýktý toprak kaydý
Uzun zamandýr yürüdüðümüz yol
Birden baþa sardý

Biz pes etmeden ilerlerken
Zirvede birilerin olduðunu farkettim
Sen bana yürü derken anlamsýz olduðunu söyledim
Zirveye vardýk diye oradakiler müsade edecek mý sandýn

Birbirimizi kýrdýk tartýþýrken
Aðaca yaslanýp düþündük
Bazý þeyler sevenlere mantýklý gelirken
Sevgisizlere mantýksýz olur

Arada kalmaksa en zor olandýr
Kalbinin sesiyle ilerlerken birden dur denilir
Ne adým atýp kavuþulur sevdiðine
ne de arkaný dönüp gidilir.



Bir türlü kavuþamadýðým sevgilim Furkan’a.
Sosyal Medyada Paylaşın: