Anlatamıyorum...
Ben Onu,
Baþkasýný severken de gördüm,
Baþkasýnýn yanýnda da.
Baþkasý için aðladýðýný da,
Ben Onun,
Baþkasýnýn peþinden köpek gibi koþtuðunu da,
Baþkasý için yanýp kül olduðunu da,
Baþkasýnýn elini tutup,
Gözlerinin içine baktýðýný da,
Bana gri olan gülüþünü,
Baþkasýna mavi mavi ve çokça daðýttýðýný,
Bizzat gördüm…
Ben onun
Baþkasý için öldüðünü gördüm.
Gördüm de bir þey yapamadým, bekledim.
Asýl onlarý benim hak ettiðimi,
Onu, onlardan daha çok sevdiðimi,
O baþkasýnýn gelmesini beklerken
Asýl benim bir yere gitmeyip
Köpek gibi kapýsýnda beklediðimi
Anlatamadým!
Anlatamadým…
Onu düþününce bile kâðýda koþan kalemimi,
Onun gülüþünü görünce
Ýçimde olan sevinci,
Anlatamadým elimin kaleme çarpýnca,
Böyle buram buram o kokan þiirin,
Kâðýda döküldüðünü,
Anlatamadým, bekledim…
Günleri günlere ekledim.
Sonunda hep olduðu gibi.
Kendi yalanýma,
Kendimi inandýrdým…
Yazým: 08.01.2023 / 16.50
Düzenleme: 11.01.2023 / 20.14
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.