GİTMENİ İSTEMEM
Muhtaç olsam bile senin tuzuna,
Kapýna gelirsem küfret yüzüme,
Gitmeye bahane bulma sözüme,
Gitmeni istemem
Gidiþ kaçýþtý,
Söylediðin sözler söyle; yakýþtý?
Ben bu hayat ile çok savaþmýþým,
Yýllara yenilmiþ yorgun düþmüþüm,
Ne sen ders almýþsýn, ne ben biþmiþim?
Gidiþin zamansýz,
Çare tek buysa?
Bahane etme git, niyetin oysa?
Yýllar yordu, sabýr çektim, tükendim,
Çok köpürdüm amma yýkmadým bendim,
Hayat beni, bense öfkemi yendim,
Dünya baki deðil,
Alýrsan ibret!
Ýnsanlarý bölen mal, mülke lanet!
Elbette yýkýlýr hayat baþýma,
O senli günlerim gelir düþüme,
Dil altmýþ der, beden seksen yaþýma,
Girerim, sonrasý
manasýz olur?
Ýmhaným aðýr, dert gelir bulur.
Gemi su alýrsa kaçmak kurtuluþ,
Düþünüp durmaktan bet, benzde soluþ?
Böyle fikrin bana olur kahroluþ!
Git demem yinede
Hata kul için,
Giderken suçlama sen gitmek için.
Ýnsanýn yediði bir lokma ekmek,
Hep kötü bakarsak zay olur emek,
Ýnsana yakýþan insanca demek,
Emircan, anlarsa
Bahar, yaz gelir,
Cahilin dilinden kötü söz gelir!
10.1.2023 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.