ANLARSIN.

Bir evladýn sevgisini.
Onu, kucaðýna alýnca anlarsýn.
Baþlarýna bir kaza , bir bela gelse.
Evlat acýsýný, o zaman anlarsýn.

Seversin, sevilirsin.
Gönlün coþar, sevinirsin.
Bir gün gelir, terk edilirsin.
Kara devdaya, düþünce anlarsýn.

Oðlun asker olur, gurur duyarsýn.
Kýzýn gelin gider,mutlu olur sevinirsin
Çocuklar, yuvayý, terk edip gider.
Hasreti, özlemi, o zaman anlarsýn.

Ýþlerin bir anda deðiþir, kötüye gider.
Evdeki hesap, çarþýya uymaz.
Eþten, dosttan yardým istersin, çare olmaz.,
Alacaklýlar kapýya gelince, insanlarý anlarsýn.

Gündüzler kararýr, gece olur.
Geceler uzar,, dertler daha’da azar.
Hastane, doktor, gezer dolanýrsýn.
Saðlýk elden gidince , geçte olsa anlarsýn.

Gün gelir, elin, ayaðýn tutmaz.
Gözlerin görmez, kulaðýn duymaz.
Hastalýk bir iken, üç beþ olur, eksilmez
Dünyanýn tadýný, Azrail gelince anlarsýn.

Salan okunur camýden, eþe, dosta yayýlýr.
Ýnsanlar musalla taþýnda, namaza durur.
Sen gömülürken, cemaat kendi dertlerini konuþur.
Nefsin kurbaný olduðunu, o zaman anlarsýn.







Sosyal Medyada Paylaşın: