HÂL BÖYLE
Cahillik diz boyu akýp gidiyor,
Ölen insanlýða bakýp gidiyor,
Dost dediðin bir kulp takýp gidiyor,
Bilmem ki insanlýk nereye böyle!
Ýnsanýn insana güveni bitmiþ,
Gün geçtikçe hayat kötüye gitmiþ,
Bir baktým dost dostu kuyuya itmiþ,
Yanlýþým var ise çekinme söyle!
Çizmek istemem bir karamsar tablo,
Ne yapayým bilmem fakat gerçek o,
Sanki ölüm marþý çalýyor bando,
Belki de bizlere geliyor öyle!
Kalmamýþ elinde tükenmiþ malý,
Kurumuþ aðacýn budaðý dalý,
Lime lime olmuþ serdiði halý,
Fark etmiyor artýk sahil ve yayla!
Dertli, var olaný serdi ortaya,
Toprak zannettiðin çýkýyor kaya,
Kalmýyor bineðin kalýrsýn yaya,
Baðýn kesiliyor doðduðun köyle!
Cafer AKSAY
Erdemli (06.01.2023 Cuma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.