Mâh

Pejmurde bir biçime dönüyor iken kýyafet
Ruhun makâmýna yetiþiyor diken diken ziyâfet

Beni aþka inandýrdýn gýyabýnda umudun
Tüm suçlu bendim yoktu hiçbir kusurun

Yirmiüç’de ozan olup vurdum gönül teline
Tezenemi býraktým bir gülcemalin eline

Keyfi de, derdi de çekmedim hiç âha
Arzuhâlimi anlattým döktüm iç þâha

Bir gülüver tüm yokluklarým var olacak
Baktýðým yýldýzýn seyri bizlere ar olacak

Döndüðün de gönül mülkü aþkýndan hal eyledi
Akýl döndü, beden durdu sözcükler kal söyledi

Bir gülen yüz Þehlâ gözlerinle þu garibi mest eyle
Doldur þarabýndan, öp iki kez masum bir  buseyle

Bundan böyle dilden dile yazdýðým yüzü mâhýmsýn sen
Mahþerimsin sevabým, iþlediðim günâhýmsýn sen


Sosyal Medyada Paylaşın:

Umut DOĞUER Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bunca zaman... Ben geldim Sitem Yüzü Mâhım Biri beni uyandırsın Saat; 03;14 Karıştırmayın beni! Güz bizimdi, gün bizim Şehla İpar/Son bakış