Öyle bir sessizlik’ki bu kimi zamanlar adýný bilmediðim kuþlarýn sesini dinlerim penceremde belliðime giren seni düþlerim beraber gezdiðimiz yerlerde renklenen gök kuþaklarýnda beyaz portakal çiçekleri açarken mor güller arasýnda seni beklerim belki gelirsin diye býktým bu ayrýlýktan býktým alýnma sana deðil sitemim bu hayatýn acýmasýzlýðýna sonlandýrmak için özlemini koþarým sana doðru bir türlü ulaþamýyorum oturduðumuz o aðacýn altýna giderim yine sen gelirsin aklýma nemli havanýn serinliðinde hüzün mevsimi olsa da nedeni içimde bir sevinç var yinede ayrýlýðýmýz sonlanýr belki diye þimdi bitmeyen hasretinle yalnýzlýk içinde yaþýyorum sessizce seni
Nazmi Þenusta.Orhangazi/BURSA.08.91.2023.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.