*** BERLİN'DEN. MEKTUPLARİM - 4 - ***

***. ***. ***. ***. ***. ***
Ay ýþýðý çýkmaya çalýþýrken karanlýklardan
Ýçimi deliyordu uzaklarda yaklasan
Siren sesleri ve tuhaf akþamlar
Penceremde korkulu karanlýklar
Rüzgarýn sesi biliyordu düþüncelerimi
Hiç susmuyor su TV de ki konuþan
Siyaset adamlarý
Artýk son haddine geliyor öfkem
Ben içimde anýlarla sana koþarken
Þu beyaz camdaki kafamý þiþiren
Susmayan zevzekler kim ?
***
Hüzünlü bir türkü gibiydi deniz
Tutun ellerimden dedim tutmadiniz
Hayal dünyama dalýyorum
Ayaklarýma dolaþan yengeclermidir
Ne zaman gulen yüzle yazarým sana
Hep böyle içime mi dolacak istiraplarim
Bir baþýma oturmuþ küskün çaresiz
Yalnýzým gurbetin akþamlarýnda
***
Kalemimde hatiralarimin yorgun nefesi
Ayrýlýk mi her açtýðým bu kapýlar
Esir olmuþ bu kentte tüm duygu ve düþüncelerim
Bil ki. Güneþ batimsiz doðar benim ülkemde
Ben aydýnlýk bir gökyüzüne hasretim
Orada yýldýzlar güler gözlerime
Balýklar susuz da yaþar yalansýz
***
Ya uzanýr tutarsýn ellerimi
Ya taþýnmaz günahlar yüklersin sirtina
Dedim ya ;
Tüm istiraplar bende
Bir senfoni çalýyor yüreðimin sesi
Gözlerin gözlerimde þimdi
Mavi bir kuþ sesi
***

Günay Koçak. Berlin

Sosyal Medyada Paylaşın: