Karagümrük cayýr cayýr yanýyordu
O;
Ordan çýkmanýn bir yolunu arýyordu
Ben;
Onunla tekrardan kavuþmanýn yolunu
Ah geçerken o eski sinemadan
Bir bir geçti gözümün önünden o an
Ortalýk yangýn yeriydi lakin yoktu
Benden baþka yanan...
Henüz çýkmýþtým karanlýktan
Bir ay düþmüþtü önüme gökten
Öptüm, kokladým, sarýp, sarmaladým
Olmuþtum sahiden adým gibi ýþýk saçan...
Leyla olmuþtum bihaberken mecnun benden
Durmazdý bu ateþ durdurmazdý beni ederdi yerimden
Ne tacým mukaddesti, ne de tahtým o yardan
Zamanla küle dönmüþtüm ha geldi, ha gelecek derken...
Karagümrük yanmýþtý,
Yýllar yýllar geçti üzerinden
Þimdi küle dönmüþ bir ceset ve bir ruh
El sallýyor ardýmdan...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.