Kim deðil ki kalemin ucunda, Dostunun selamýný kabul etmesin. Yorgunluðun benim yorgunluðum. Sen benden iyi bilirsin. Güzel ve, Anlamlý gülüþlerin yaþandýðý þehirlerde, Parçalanmýþ düþlere yer yok. Yer yok, Huzur dolu yazýlara kalem oynatmayanlara.
Bin inþirah ile kývranýrken, gözlerdeki yaþý, yumuþak bir dokunuþla kurutan sen, Yüreðinin soðukluðunu kendi derinliklerinde, Yazýlmayý bekleyen þiirlerde ara. Hayat, Tüm acýmasýzlýðýyla üstüne, üstüne, Gelse de yaþlý þairin dayanacak gücünü, Sana olan aþkýndan aldýðýný unutma.
Daha fazla zorlama þairi. Sonu olmayan bir gecede kurduðumuz düþler, Yarým kalýyorsa, bir kelebeðin kanadýnda, Nasýl dolaþýrýz dünyayý.
Ve bir þair düþer kalemin ucundan, KALEM YAZMAZ OLUR.
Ýskelesi olmayan limanlarýn gemisinin, yolcusu bu þair. Hiç bir limanda bekleyeni olmayan
24-07-2006-Pazartesi Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.