KİM DEMİŞ? (Hayalperest)
aselo
KİM DEMİŞ? (Hayalperest)
KÝM DEMÝÞ? (Hayalperest)
Kim demiþ akýllý diye,
Ben bilir kendini, çoktan beri,
Konuþmayýn gayrý ileri ve geri,
Ben bir hayalperestim,
Hayal kurar, gerçek satarým,
Gülistan alýr, gül satarým,
Ay’ý kýrpar yýldýz yapar,
Sevdiðimin saçlarýna takarým,
O göz kýrpar uzaktan, uzaktan,
Ben tren misali bakarým,
Rüzgar eker, fýrtýna biçerim,
Hem de delisinden, derinlemesinden,
Kim demiþ akýllý diye?
Dedim ya, ben bir hayalperestim,
Hayal kurar, gerçek satarým,
Bazen de kýzar fena, þakasýndan,
Kanadýna baðlar güvercinin,
Selam salar sevdiðine,
Baðlar umutlarý belli belirsiz,
Kanadýna baðlarým umutlarý,
Uçururum oradan oraya, bulutlara,
Belki konar bir gül dalýna diye,
Bazen görmez burnun ucunu,
Yalpalanýr sarhoþ misali,
Vurur dostlar omuzuna, bu ne hal?
Gider gönül rüzgarýnda, savrulur,
Oradan oraya,
Kim demiþ, akýllý diye?
Ben bir hayalperestim
Hayal kurar gerçek satarým,
Gün gibi hatýrlar,
Yaþ on üç, on dört,
Bilemedin on beþ,
Býyýklar yeni terlemiþ,
Kýzlarýn seslerini benzetmiþti renklere,
Hele Mümeccel’in ki,
Benzerdi yedi renk gökkuþaðýna,
Kevser’in ki kurumuþ dal kabuðuna,
Bulutlarý benzetir anasý ve kuzularýna,
Kuzular meleþir gider ardý sýra,
Gün gibi aklýnda,
Abisi gülerdi nedensiz yere,
Ýncinmiþti hiç yoktan boþ yere,
Haklýymýþým,
Sonra sesler koydu kendini ortaya,
Kimisi melek oldu, uçtu havaya,
Kimisi sessiz sedasýz vurdu kendini
vahaya, çöle,
Haklýymýþým dedi,
Bu yaþta bu zeka dedi kendine,
Abim boþuna gülmüþtü belli,
Hiç hatýrlatmadý.
Mahcup olmasýn diye kendisine,
Biliyor ben deli çok,
Ta çocukluðundan beri,
Ýnanýr çok þeye biraz da saftirik,
Konuþmayýn gayrý ileri, geri,
Bilir kendini, çoktan beri,
Ben bir hayalperestim,
Kim demiþ çok akýllý ve ileri,
Kim demiþ?
Ben bilir kendini,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.