KONUŞMAMAYA

Konuþmamaya
yemin etti anlaþýlan bir zaman
Yüreðimi yakar yaman mý yaman
Evvelden bilirim derim ki aman
O kendin bilmezse kime ne deyim?
Gönlüme girmezse ben ne edeyim?

Býrakýrsa beni kurtlar kapacak
Kapý pencereye odun yapacak
Bilirim ki gönlü her daim sýcak
O kendin gelmezse kime ne deyim?
Cancaðzým görmezse ben ne edeyim?

Kafasý karýþýk belli bu ara
Gönlümde açýyor vedasýz yara
Baþýna baðlanan yazmasý kara
O kendin gülmezse kime ne deyim?
Yar beni sarmazsa ben ne edeyim?

Dedi þair
Yorulmuþ
dizlerinde derman kalmamýþtý
Vefasýzýn peþinde koþturmaktan...

Birden
yýðýlýverdi yere
Gözleri kararmýþ, rengi sararmýþtý
Belli ki
Yara almýþtý þiir kokulu yüreði ...

Gözleri
kapanýyordu
yavaþ yavaþ elinde olmadan
Baðýrmak istiyor
Lakin baðýramýyordu ardýndan...

Gelsin artýk
gelsin dedi
Madem ki böyle!
Sevgilinin elinden ...😢

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
DÖRT OCAK ÝKÝBÝNYÝRMÝÜÇ/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın: