topraðý kazýyorlar gözleriyle derinden bir kararlýlýkla sen o gülümsenin ana karnýnda avlularýn yüksek ve kalabalýk elleri su çarpýnca yüzlere uzak bir þarký da nilüfer aklý baþtan alan anlamaklar
gitmek buralardan çok uzaklar bulutlu çevrenin taþtan gerçekliði yerleþtiriyor kalýbýný itinayla enli boþluklara güleç intiharlar katan güne tadýný kendini duyamýyorsun çoðu kendine susmaktan bi çok baðýmlýk yaþamaktan
hissizliðin sahnesi gecenin dinlediði gördüler vazolara rengini koyanlarý kapanmak adettendir pencereden olmasa gölgelikler , ikincilikler ak asya olmanýn kadim öznesi bu köklerinden piç açýp uzaðý istemekler
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon b Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.