Uslandım!.
Uslandým!
Döndüm maziye þöyle, bir göz attým zuladan..
Hayýflandým ömrüme, bir damlada ýslandým..
Bir resim, sarý yaprak, baktý durdu aradan..
Meðer sevda yalanmýþ, yýllar sonra uslandým..
Þöyle muhtar çakmaðým, bir nefes sarý tütün..
Al yüreðim, al kirpiðim, rüzgarda ona tutun..
Alýn beni katara, söküp çöllere atýn..
Yýldýzlara tutundum, yokluðuna yaslandým..
Kavak yelleri yelde, ömrüm zaylarda bitti
Kýr atým nal patlattý, umutlarý aldý gitti..
Örselenmiþ yüreðim, yar gelen yola yattý..
Beklemek yormaz beni, hasretine yaþlandým..
Sardým düþüm geriye, hayale vardý yolum..
Uyandým bir vakitte, tutmadý elim kolum
Sen ne kudretli þeysin, týk demedin be solum..
Recme uðradý düþüm, dost elinden taþlandým...
4/1/23.. Hüseyin ýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.