son not ya da çarın içesi

bir kez bile dolduramadýðýný bildiðin þeyde
acýsýný azýcýk alýp göðsünden bir o yana bir bu yana düþüyor. birisinden

açýyor azýðýnýn kollarýný yerimden birkaç parçada
sonra hýzlý hýzlý nefes alýyor atlar
simsiyah ama yeleleri daha da siyah

esip gürleyen bir anýsý var. çukurdan düþtüðünü çukurdan sor. biraz gümüþ biraz deðersiz maden karýþýp midene
oturtup hadi diyelim.

bunun olmasýnýn mükâfatýný diye baþlýyor ruh. ve üçlemesinden ziyade her güne bir rab ismi var. söyle birkaç kere içinden.

aþýk kemiðinden yapýlmýþ totemlere bakýyor dizilenler. deðiþen yalnýzca ruhlar.
çürüyen sözlerimizin yerine, topraða tükürüp balçýk yap.sür.

iþitebiliyorsan hâlâ ve rengi fark edebiliyorsan cildimde. þanslýsýn. sürgü iz deðil.biraz çiy biraz çið kelimelerime düþsün. sür.

bin gün geçti.
sürdü her þey sýrda.
içine kapaklandýðým sese döndüm.
hakkýmda söylenen her þey doðru.
buðz ve kilden yapýldým




Sosyal Medyada Paylaşın: