şimdi uzaklardasın

//
.
.
.

tenim
tuz tadý
ben çýplak,
martýlar çýplak.
aþk.., aþk ki yasak
yaný baþým ama uzak..
hayat denilen o kurguya
kýyýsýz, kayýtsýzým bu aralar
karaya oturmuþ mavi gibiyim
yosun baðlamýþ gözüm, kirpiðim
güvertesiz isyaným anla bir baþýma
gibi, gibiyim daha ne deyim be gülüm


sessiz,
kimsesiz
eþsiz, ertesiz
yarýný olmayan
düne küs günüm
sükut-u her lisanda
gelmiþime, geçmiþime
en çokta içimden bir türlü
geçemeyiþlerine bin küfürüm.
içim avlusunun menfezlerinden
her þey geçti, gitti, bitti ömrümden
bir tek sen kaldýn geriye bana dünden


aþk
çýplak,
ben çýplak,
aðaçlar çýplak
düþüyor dallarým,
üþüyor yapraklarým
al git, git artýk.. bende,
çoðalan, m’ayalanan seni
sök, sök artýk sökebiliyorsan
yuvalanan, yavrulayan sensizliði..
içim dergahýmdan bilmemdir neden
asla uðurlayamadýðým tek gidendin sen

“þimdi.....uzaklardasýn gönül hicranla doldu
hiç ayrýlamam derken kavuþmak hayal oldu”

.
.
.
//



ilhanaþýcýocakikibinyirmiüç



Sosyal Medyada Paylaşın: