Gel-2
Can boðaza durdu telaþ da herkes
Azrail pençeyi göstermeden gel
Kes diyor müziðin sesini bir ses
Ruhum kemençe’yi susturmadan gel
Oysa ki çiçekler yeni açýyor
Baharý bahçeyi küstürme’den gel
Can bir huma kuþu uçtu uçuyor
Hazan rüzgarýný estirme’den gel
Gönlünden alacak öcüm kalmadý
Kalbimi hicran’a ezdirmeden gel
Artýk dayanacak gücüm kalmadý
uzatma yollarý kestirmeden gel
Deme ki acizim çýkamam yokuþ
Deme yollar karlý daðlar kara kýþ
Tüneye tüneye yoruldu baykuþ
Diyardan diyara gezdirme’den gel
Takvim tarih saat gün verme bana
yazýktýr ölürsem gül derme bana
Gelmezsen mektup da gönderme bana
Son bir umut kaldý bezdirme’den gel
Kalmadý hayatýn artýk neþesi
Resmini kurþuna dizdirmeden gel
Boþ mezara döndü gönül köþesi
Ýsmini üstünden çizdirmeden gel
Yaraya dönüþtü koca bir mazi
Yandý ömür denen bütün arazi
Kurulmuþ mizan konmuþ terazi
Gözümün yaþýný süzdürme’den gel
Çýk gel iþte birden ansýz zamansýz
Gör nasýl yanarmýþ gönül dumansýz
Yine bir sevdaya düþtüm amansýz
Bu defa kimseye üzdürme’den gel
Can boðaza durdu nefes son nefes
Azrail pençeyi göstermeden gel
Daralýyor göðüs denen o kafes
Ruh denen serçeyi küstürmeden gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.