Yalnýz Býrakma beni! Kendi halimde koyarsan Bil ki!.. Yýkarsýn içten! Bu beden toprak deðil ki. Hassastýr bu yürek Dayanmaz hasrete, zora Haberin olmadý senin Bu vücut çoktandýr alabora Dört duvar nem yükler, Çürütür týrnaktan saça Dert býrakmaz yok eder, Kaptý mý yaka paça.
Daðýt saçlarýný, Rüzgârým ol estir, Ruhuma kokun sinsin. Hissedeyim tüm kalbimle, Berraklýk saçan dokunu Aç bir þiþe dök kadehe, Dilin eylesin meze Ýki gönül bir olursa, Dünya cennettir ikimize. Hadi durma gülümse, Yanaklarýn alsýn kývrým Ben bu gönülde bir ömür, Çok ama çoook kalýrým.
Hayatýmdan usulca, Çekilip gider isen Bir kardelen misali, Bir günde yiter isen Yanarým; Ateþimi göstermem ben kimseye Benzemem kimyam baþka, Seversem ölesiye Bunu bir sen Birde ben, Birde Rabbim biliyor Yalnýz kalan çiçekler, Bir gecede ölüyor Yaþatmak istiyorsan; Kulak ver aç gözünü Yalnýz býrakma beni Döndür cemal yüzünü.
Sevgin yaþattý aylarca, Tükenmiþ bir ölüyken Bahçemde zambak oldun, Sen ellerin gülüyken. Alýþtým inan sana, Senli çarpar yüreðim Sende sevdin hissettim Yanýltmadý belleðim. Baharým ol kokunla, Dolsun gönül sarayým Sensiz geçen her güne Senli dünya kurayým Behey Nazlým, Derdimi su misali döktüm sana Sen çaðýrdýn aheste, Vurdum girdim dünyana Arzular depreþir hep, Arar daim seveni Senden tek dileðimdir, Yalnýz býrakma beni. Yalnýz býrakma beni!...
OZANMERDAN/ALÝ BÝLECEN Sosyal Medyada Paylaşın:
OZANMERDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.