Zamana hasretmek!
Billahi
Hep dertli gönül seni sordu
Yýllardýr hüzün soludu, yoruldu bizar oldu
Bir çare adýna
Mütemadiyen Hakka yakardý
Hiçbir zaman yýlmadý, umut sofrasýna kandý
Sevmekten
Söz ediyorum anlýk hazdan deðil
Aþkýn pervazlarýna tutunuyorum korku deðil
Ha ne olur
Bir haline eðil, gözlerinde meyil
Kalbin vuzuhundan hakikatin deryasýna seyir
Mevsimler
Gelip geçiyor, laleler renkleniyor
Ruhum hicranýn kadrinde seni hasretle bekliyor
Gelen geliyor
Selam vermeden çekip gidiyor
Bir tutam olsun kulaðýma yýllardýr haber gelmiyor
Nesiller büyüyor
Ekinler hasat ediliyor lakin sen
Mezarýn sessiz sizliðinde, kalbimin köþesinde eriyor
Ömür tükeniyor
Yaþamak umut olmaktan çýkýyor
Aþkýn topraðý sahibini bekliyor, seni özlemle anýyor
Çaresiz kalýyor
Halsizlik çöküyor, çýrpýnýþ bitiyor
Dil kuruyor, kalp tekliyor, diz çekmiyor, el terliyor
Sana gelmeyi
Bir ömrü çileyle örerek nefesleniyor
Halinde rengârenk büyüttüðü çiçeklerle aþk diliyor
Halinde filizlenmeyi
Nefesinde erimeyi, aþkýna eriþmeyi
Zamana hasrederek güfteleþtiriyor, nakþetsin diyor
Hasretin aþkýný
Naaþlarýn serencamýnda demliyor
Ey Hak diyor, yegânesin idrak ediliyor ruhum geliyor
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.