Garip kalmýþ baba evim. Ölüm sessizliðine bürünmüþ, inzivaya çekilmiþ sanýrsýn. Kapýdan aðzý beyaz bürüklü, dokunsan aðlayacak, ninen çýkacakmýþ gibi Müþfik, sert görünümlü , mert, gözleri çakmak çakmak, yüreði sevgi dolu deden yanýnda belirir. Anneyin eli kolu dolu sarýlamýyor. Baban dersen daktilo baþýnda þiirini bitirmekle meþgul. Avluda sýralý sofralar kurulmuþ Etrafýnda büyük kalabalýklar, oturacak yer yok. Dýþardan selam veren gelerek iþtirak ediyor. Allah ne verdiyse hep birlikte yiyorlar. Ocakta odun ateþinde çay hazýr. Buz gibi su çekiliyor tulumbadan Babam namaza koþturuyor. Çocuk sesleri nameleniyor. Duvarlarý toprak kokan , mis kokulu evimiz. Kar gibi, bembeyaz çarþaflar sabun kokan yataklar belirdi Kuþun sesiyle irkildim. Kimsecikler yok kalmamýþ Garip kalmýþ baba evim. Þerife Bozoðlan Eker 10–12-2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eva4266 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.