DURAN AĞABEY
DURAN AÐABEY
Bir elinde al, birinde mor mendil.
Durmaz halay çeker Duran Aðabey.
Aðzýndan þeker, bal akar,tatlý dil.
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Saçlar, kaþlar, býyýklar hepten boya,
Ne yapsýn yaþamamýþ doya doya,
Soyun kurumasýn,çekmiþsin soya,
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Haným ölünce kaldý yapayalnýz.
Bakmýyor kimse, ne oðlan, ne de kýz.
Delikanlýlýðý aðýzda sakýz,
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Sýrtýnda tüfek, elinde tabanca,
Kýrlarda menekþe, çiðdem açýnca,
Güler yüzü, dostla karþýlaþýnca,
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Lahana diker, arpa, buðday biçer,
Halay havasýyla kendinden geçer,
Ýnsan fâni, gün gelir o da göçer,
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Haksýzlýk karþýsýnda dimdik duran,
Yoksulu gözeten,açý doyuran,
Kalecik köyünde bir Deli Duran,
Gönüller dostudur Duran Aðabey.
Kemal KARAPIÇAK -Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Karapıçak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.