Çöküş

Nerden düþtüm þu dünyaya?
Konmasaydý keþke adým.
Bitmez derdim saya saya
Onlar güldü ben aðladým.

Benim için hayat durdu
Yalnýzlýðým tahtý kurdu
Arkamýzdan dostlar vurdu
Onlar güldü ben aðladým.

Hüzün gördük hüzün bulduk
Çocuk gibi avutulduk
Mazi olduk unutulduk
Onlar güldü ben aðladým.

Geçmediler hiç yerime
Yýllar çöktü üzerime
Ýnanmak mý artýk, kime?
Onlar güldü ben aðladým.

Gökyüzümün yaðmurlarý
Aktý geçti arý duru
Gözlerim hep acý kuru
Onlar güldü ben aðladým.


2009, Kadýköy

(Geriye Ver Yarýnlarý s. 52)





Sosyal Medyada Paylaşın: