YÜREĞİNİ VERİRDİN...

YÜREÐÝNÝ VERÝRDÝN..
Anam,….
Dertli kasavetli,maharetli anam.
Anacýðým biliyor musun ?
Hiç kimse, ama hiç kimse sevmedi..
Beni senin sevdiðin kadar.
Gerçekti, hem de alabildiðine gerçekti sevgin,
Yürektendi, delice idi biliyorum.
Biliyorum da bunu anlamam zaman aldý.
Ve de sevgin öyle böyle deðil,
Nasýl anlatayým bilmem ki?
Belki de yýldýzlar kadardý.
***
Küçüktü omuzlarýn ,
Ama yüklenirdi hayatýn bütün yükünü.
Bir dað gibi,
Dönüp bakmazdýn ardýna,
Gözlerin içine bakardý daima uzaklarýn,
‘’ --Yarýn ..’’ derdin hep ‘’—Yarýn..’’
Yarýnlarda evlatlarýn vardý,
Hep evlatlarýn.
***
Kýrýlýrdýn kýrmazdýn , üzülürdün üzmezdin,
Meraktan çatlardýn gecikirlerse biraz,
’’—Yavrum!….’’ derdin,
‘’—Hiç böyle yapmazdý, ne ola ki !.....’’
Oysa hep yapardýk ,Hep meraklandýrýrdýk seni..
Dedim ya ! bilmedik kýymetini.
Anacýðým…
Yemedin yedirdin,
Ýçmedin içirdin,
Gerekseydi eðer hiç düþünmeden,
Yolar çýkarýr ,
Yüreðini verirdin !....
Yüreðini verirdin !....
Yüreðini verirdin !.....

Muzaffer Boz

Sosyal Medyada Paylaşın: