YARA
Öl desen öleceðim günler vardý benim
Sen varsan mutluluktan öldüm
Yoktun yandý içim sensizlikten öldüm
Kapkaranlýk günlerim
Zindan gibi gecelerim oldu benim
Varken þükrüne aðladým
Yokken hasretine
Ama en çok varken yokmuþsun anladým
Ne kadar yakýnsan o kadar uzakmýþsýn..
Uykusuz sabahladýðým günler oldu çok zaman
Yandý gözlerim
Ve kül oluncaya kadar yüreðim
Ne günüm vardý ne gecem yanmadýðým
Ýçimin sen yanýný daðlamadýðým
Ýçim sökülünceye kadar aðladýðým..
Ýçimi senden arýndýrdým seher vakitlerinde
Döktüðüm her yaþ ile
Süzülüp düþtün gözümden
Her yaþým temizledi senden kalan yarayý
Kimsesizleþtim..
Sakinleþtim..
Ýyileþtim..
Keskinleþtim..
Ýçimde senden kalan iyi kötü tüm hatýrlarý
Göz yaþlarýmla yýkayýp akýttým
Son göz yaþým dökülünce gözümden
Acýyan yanlarým iyileþti
Bir daha sana hiç acýmadým
Ýyi ki aðlattýn
Ýyi ki çok aðladým
Ben senden arýnmayý göz yaþýmla baþardým
Þimdi arýnmýþlýðýmdan yazýyorum sana
Çok aðla.......
Sonuna kadar acýmadan geçmiyor YARA.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.