KÖR DÜĞÜM
KÖR DÜÐÜM
Ay ýþýðý gölðesinde hayaline sarýlýyorum
Kalbim de sýzý senle uyanýyorum
Seni bir türlü unutmayý baþaramayan
Zavallý gönlümden utanýyorum
Utanýyorum evet nedesem fayda etmiyor
Kelimeler kifayetsiz yetmiyor
Gökte bir yýldýz aþkýmý kýskanýyor
Laftan anlamaz yürek sen diye kývranýyor
Sana ulaþmak için tüm imkânlarýný kullanýyor
Vurdum duymaz oldun sen bu aralar
Sayende gönlüm deðil ömrüm yanýyor
Sabahý sana çýkmayan geceye küsüm
Seni benden uzak tutan kadere küsüm
Beni anlamayan senin o gönlüne küsüm
Sende haklýsýn bu Aþk degil kör düðüm
Seni düþlerken tükenip gidiyor ömrüm
Benden Uzak da rahatmý gönlün
Sen uzak olsanda darýlmaz gönlüne gönlüm
Piþmanlýk fayda etmez gün gelir
Dönülmez geriye
Aþký muhabbet ile oldum terbiye
Yazmýþlar seni yüreðime emir diye
Okurum ömrümce Nur diye
Gece gündüz duamsýn gel diye
Münire Çevik 24.0.12.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.