MİHRABIM VARDI
Gel beni uyandýr, uykumu böl de
Sen yokken ruhumu kâbusu sardý
Bir mecnun misali, baktýðým çölde
Sen diye Leyla’nýn serabý vardý.
*
Hangi cesaretti beni durduran
Ýçmeden sarhoþtum sanki kuduran
Elimde kadehle, masada duran
Yýllanmýþ bir aþkýn þarabý vardý.
*
Ölmeden bitmiyor çekilen çile
Hele düþmeye gör sevdanla dile
Enkazý altýnda kalmýþ dert ile
Virane gönlümün harabý vardý.
*
Mutlu deðilmiþsin, saran kollarda
Artýk tutunulmaz kýrýk dallarda
O basýp geçtiðin izbe yollarda
Ayak izlerinin türabý vardý.
*
Boþaymýþ ateþte korla yandýðým
Meðer bir yalanmýþ zorla kandýðým
Aþkýnla adýný, kalpten andýðým
Vefa’nýn, mazide mihrabý vardý.
12.10.2021
Türap: Toprak, toz, ayak basýlan yer
Mihrap: Umut baðlanan yer, yardým umulan yer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.