BAHANESİ ÇOK
Sessiz gelir bazen ölüm
Diþ gider diz gider saç gider
Adýmlar küçülür, beller bükülür
Kulaklar gider akýl gider,
Bebekleþir bazen, yataða düþer
Topraðý özler, yýllarca ölümü bekler
Yaþadýðýndan habersiz
Akýl gidince, gençlere örnek
Kimi depremde gider kimi kazaya kurban
Kimi yanar kimi boðulur
Kimi katil olur, kimi öldürülür
Bahanesiz ölüm yoktur
Baþ aðrýsý bahane
Derler pýhtý attý beynine
Ölümün bahanesi, bahane
Rahmeti çok olsun denir sonunda
Yalnýz doðuyor, ölüyor yalnýz
Çok yaþarsa yine yalnýz
Doksaný geçince tanýyan kalmaz
Eþ kalmaz, arkadaþ kalmaz, dilinden anlayan olmaz
Ýþlerini yapamaz, yük olursun çevrene
Paran varsa eh neyse
Yoksa her gün yine ölmedi diye bakýlýr yüzüne
Bebek gibisindir artýk
Topraktan baþka yok dostun
Sen onu, o seni özlersin
Vaktini kimse bilmez
Topraktan hasýl insan, topraða döner
Toprak temizler cansýz her ne varsa
Canlýya çevirir terütaze
Ýlkbaharlar sevilir o nedenle
Topraða düþenin nüvesinden canlanýr, her türlü çiçekler
eminnur acar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.