Ben sevgiyi sen sanırdım

Ben sevgiyi tertemiz bir yaðmurun kirpiðimin üzerine konmasý gibi nazik sanýrdým

Kurak topraklarda açan bir çiçek gibi masum

Özlem dolu yaðmuru bekleyen toprak misali

Ben sevgiyi gülümseyen bir güneþin kalp penceremden içeri girmesini sýcacýk umut dolu günler vermesi sanýrdým

Ben sevgiyi gecenin kör karanlýðýnda yaný baþýmda duran bir ýþýðýn aydýnlatmasý sanýrdým

Ben sevgiyi tertemiz sayfalardan kanayan kalp mürekkebinden yazýlan þiir sanýrdým

Ben sevgiyi kalp masasýn da iki aþýðýn derin bakýþlarýyla tek kadeh þaraba sýðan aþk sanýrdým

Ve ben sevgiyi sen sanýrdým
Uçurumdan düþerken hala bir umudum vardý
Elimi tutacak diye...

Uyandým gözlerimi açtýðýmda yanýmda kimse yoktu

Ve ben öðrendim artýk sevginin aþþalýk insanlarda yükselemeyeceðini

Feride Açar
Sosyal Medyada Paylaşın: