EDEBİM ERKANIM
Güruh-u Naci’den iz sürüp geldim
Dört kapý kýrk makam önünde durdum.
Ben beni ararken, ikrarda buldum
Agâh olup Hakk’ýn, sýrrýna, erdim.
Kâh bir çiçek oldum, kâhý bir yaprak
Kâhý kuru bir ot, kâhý da toprak
Gece kapkaranlýk, gündüz de apak
Devr-i daim olup ahvalim sordum.
Edebim erkaným ilimdir ilim,
Kâmil olan insan gönülde gülüm,
Özünde þer olan edecek zulüm,
Kerbelâ Çölü ’nde ateþten kordum.
Kýrklarýn katýnda dara düþ olan,
Ölmeden ölüp de bendini salan,
Benlikten arýnýp, hiç olup kalan,
Þah-ý Velayet’in, huzruna vardým.
KARDELEN(Ayrýkotu)
26.12.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.