Gece mi sustu? Suskunluk mu sardý geceyi, Ne var? Gözlerin öne eðilmiþ, Yine neyi düþünüyorsun? Ey yâr!
Göç etmiþ kuþlar da konmaz oldu deðil mi? Gönlünde ki çatýya. Eþ, dost, akraba da uðramaz oldu, Evimde ki kapýya.
Ben burada mahkûmum, sense orada Hani kalýn duvarlar Demir parmaklýklar ayirmazdý bizi? Þimdi kýrýk bir kaleme, Esir mý düþtük ey yâr?
Hani ayaklarýmýz zincirlense de Düþüncelerimiz bir kuþ gibi özgür kalacaktý? Hani umutlar bir aðacýn altýnda yeþerecek, Hani özlemler her geçen gün artacaktý?
Þimdilerde düþüncelerimi, Kâðýda döktüðüm mektuplar neden bir bir geri geliyor ey yâr?
Gece mi sustu? Suskunluk mu sardý geceyi, Ne var? Gözlerin öne eðilmiþ, Yine neyi düþünüyorsun? Ey yâr!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Umut DOĞUER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.