EY VEFASIZ SEVGİLİ
Hayatým zehir olmuþ ne gam ki bu gönlüme
Ümitlerim tükense de seni koydum kalbime
Leylaklar ya açmasýn takýlsýn güllerime
Ya sen beni sevmedin bakmazsýn gözlerime
Ayrýlýðý verirken ey vefasýz sevgili.
Hayallerimde vardýn düþlerimde sen oldun
Üzülme sakýn bir dem yüreðimde þen oldun
Lale sümbül gül dursun benimle gülþen oldun
Yarama merhem deðil yüzünü eðen oldun
Ayrýlýðý verirken ey vefasýz sevgili.
Hiç mi düþünmüyorsun mazide kalan günü
Üþürsem ben üþürüm sen sýcak tut gönlünü
Lal olmuþ bu dilin söylemez gördüðünü
Yapmýþtýk ya seninle on kasýmda düðünü
Ayrýlýðý verirken ey vefasýz sevgili.
Hangi güzel demeyin adýný da sormayýn
Ürkek bir ceylan idi beni daha yormayýn
Lebi goncalarýnda hazzý vardý sevdanýn
Yaþanýr bir hali yok þimdi viran dünyanýn
Ayrýlýðý verirken ey vefasýz sevgili.
Hatýralarýmdasýn en güzel hallerinle
Üzülme derdin bana okþardýn ellerinle
Lakin hiç düþünmezsin ölürken ben sevginle
Yaralarým azýyor kalbini bir kez dinle
Ayrýlýðý verirken ey vefasýz sevgili.
18.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.