RÜVEYDA II
Rüveyda bu þiir burada bitmez
zemheri üþüsün, saçlarýný aç
bu kalemin gücü, bu aþka yetmez
önünde sonunda sevdana muhtaç
Rüveyda bu þiir burada bitmez
devrilir içime, bir zindan gibi
bu þehir her evde bir Yusuf saklar
ruhumu çalarken bir kuyu dibi
karanlýk bir yolda arka sokaklar
devrilir içime, bir zindan gibi
bir þarký takýlý kaldý dilimde
gölgeler içinde kalýp yiterken
ömrümün fermaný kendi elimde
bu sevda vakitsiz, solup biterken
bir þarký takýlý kaldý dilimde
Rüveyda, saçlarý alevden peri
bu kaçýncý düþtür, yandý uðruna
mühürlüdür kalbim, ezelden beri
çýkýp geldim iþte, meftun çaðrýna
Rüveyda, saçlarý alevden peri
gecenin karnýndan, bir yýldýz düþer
saklar gözyaþýný, susar asuman
Rüveyda, bu çaðrý kýtalar aþar
çevirme yüzünü, durur da zaman
gecenin karnýndan, bir yýldýz düþer
Rüveyda, bu þehrin isyankar kýzý
kalbimdeki yara kanar durmadan
ruhuma iþlerken bir garip sýzý
dur artýk yüreðim son kez vurmadan
Rüveyda, bu þehrin isyankar kýzý
duy artýk sesimi, tükendim artýk
bu þehir ruhumuçalýyor benden
kaldýrým kaldýrým bir garip çýðlýk
kimseler sesimi duymuyor neden
duy artýk sesimi, tükendim artýk
gün gelir yýkýlýr, bu þehir bir gün
bir filiz uyanýr, yangýnlar söner
çalýnýr davullar kurulur düðün
bir yetim avazýn çýðlýðý diner
gün gelir yýkýlýr, bu þehir bir gün
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
AVAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.