Küçük bir çocuðun kalbine gizlenmiþ, þu sevgimin ne kadarýný gün ýþýðýna çýkarýrým; ne kadarýný karanlýða gömdüðümü bilmemekteyim
sevinçlerimi ona demeden önce belki tüm ölü renklere kendini azat eder ve topraðýn çözülür ana dili dudaklarýn birleþtiði yerlerden bir baharým olur mu? Olur mu ? bilmemekteyim
gecenin öteki yüzü herkesin günahý kendine diðeri ise benim yalnýzlýða yükseklik korkum o korkuyu yener Yener miyim? bilmemekteyim
sokaklarýn boy farký ve evleri bitiþikliðini ar damarý çatlamýþ bu þehrin avuçlarýna býrakýrken adý üstünde bir sahipsiz zaman ne olacak ne olacaðýmýzý da bilmemekteyim
Bir hasretlik Yeþil gözlerinden baþladý öpmeye asýk suratlý lambalarýn ýþýðýný hesaplarsak sabaha dönüþüm nasýl olur onu onu da bilmemekteyim
Yeminleri tutan dilleri sormuyorum akýp giden nehirlerin çýðlýðýný da aklýnýn takýldýðý yerdeyim desem aþka yönümü hele ki hiç hiç bilmemekteyim
onun yerine kalbimi kendimden rehin býrakýp üstüne bitimsiz sevgisii alýrken Yarýný Ve asýl onsuz Bu günü Bilmemekteyim ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.