HALK ÇOCUĞU

Halk çocuðu bizden biri,
Bir gün gelse geçse baþa…
Kalp neylesin hýrs kibiri,
Sevgi aksa toprak taþa…

Mert olanlar eðmez boyun,
Halký görmez sürü koyun,
Ayýp çirkin hile oyun,
Zehir katmaz piþmiþ aþa…

Yiðit halký seven ferttir,
Hakka dosttur zulme serttir,
Kula kulluk büyük derttir,
Kadýn erkek her bir yaþa…

Genç ihtiyar hep kol kola,
Ýlim rehber olsa yola,
Iþýk saçsa saða sola,
Bir son verse gözden yaþa…

Yaratýldýk ayrý ayrý,
Bölünmenin yok bir hayrý,
Kalpler yüzler gülse gayrý,
Þavký vursa göze kaþa…

Artýk halkta olsa dümen,
Çözüm dolsa defter sumen,
Ne baþ çalsa ne encümen,
Ne de aksa mal yandaþa…

Zaman hoyrat yokluk kaba,
Korku telaþ her gün çaba,
Genç yaþlanýr anne baba,
Çocuk düþer hap haþhaþa…

Cantekin der; senin karar,
Hanen görür kârla zarar,
Sen baþa geç sana yarar,
Kendin için gir savaþa…

Sosyal Medyada Paylaşın: