LÂL Ü EBKEM
Yüreðimin kuytusunun içinde
Kýrklar ocaðýnda yanýyor közüm!
Hâl ehli olanla farklý biçimde
Lâl ü ebkem olmuþ dönüyor özüm!
El pençe divana varýp da durdum,
Erenlerin eþiðine yüz sürdüm,
Uðrunu uðrunu kendimi sordum
Can deyip cananý anýyor özüm!
Hakk’ýn huzurunda semaya vardým ,
Hünkâr ý evliya gönlüne girdim!
Kemerbest olanla ikrarý verdim,
Allah Allah deyip kanýyor özüm!
Kýrk kilit altýnda saklanýp kaldým ,
Selman’ýn teninde paklanýp kaldým,
Kýrklarýn ceminde yoklanýp kaldým,
Hâkk ’ýn deryasýnda yunuyor özüm!
Aynü-l cem bülbülü olup öterim!
Aþkýn deryasýnda sevda yutarým!
Gül olup çöllerde kalýp yiterim!
Mervan’ýn elinde sönüyor özüm!
Lâl ü ebkem : Dili tutulmuþ, konuþamaz duruma gelmiþ, dilsiz.
Kemerbest: Cenab-ý Hakk’ýn huzurunda; Kollarý önde baðlý þekilde teslimiyet ve baðlýlýk ikrarýný yerine getirmeye hazýr, ulu zatlar.
Aynü’l- cem: post semâý tarzýnda semâ etme
KARDELEN(Ayrýkotu)
20.12.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.