Olunca Bayram Olur
Aðýz tadýyla bayram yaþanmýyor ne yazýk
Anne-babayý sevip, sayýnca bayram olur
Ne söz var ne de sohbet , yürekler kökten ezik
Sevenler sevdiðini deyince bayram olur
Yorgunluk alameti iki kaþ arasýnda
Surat sirke satýyor, bilmem neyin yasýnda
Zengin yüz ekþitmeden fakirin sofrasýnda
Beraber çorba içip doyunca bayram olur
Mutlaka ki bulunur herkesin bir günahý
Elbet bir yerden çýkar mazlumun bir gün âhý
Avrupa’dan beyazý, Afrika’dan siyahý
Eþit tutup bir safa koyunca bayram olur
Sevmek de sevilmek de imandandýr iyi bil
Kula kulluk mu olur; yalnýz Rabbine eðil
Caný çektikçe olsun bir tek kurbanda deðil
Fakir her türlü eti yiyince bayram olur
Mevla’m bir yön göstermiþ; iþte bu yoldur diyor
Öksüzü koru-kolla, yetimi güldür diyor
Garibin tut elinden, düþeni kaldýr diyor
Bu yüce emirlere uyunca bayram olur
Yaratýlaný sevin deniyor gayet açýk…
Sevgi-saygý hak eder elbette büyük-küçük
Evsiz-barksýz ihtiyar, sokakta yatan çocuk
Bayram günü bayramlýk giyince bayram olur
Vedat Yýlmaz
Elazýð/2017
Gözlerin Kitabý’ndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.