Tutamam Ellerini
Sen þimdi baþka gökte, baþkasýyla uçarsýn
Kanadýma dokunma,tutamam ellerini ,
Dokunursan gönlüme;türlü yara açarsýn
Dokunma hýrpalarsýn þiirin güllerini
Tut diyerek yakýnma tutamam ellerini.
Desen ki ilham olur: "Zülfümün her bir teli"
Dokunursa keserim! Kalem tuttuðum eli
Say ki mahkum olmuþum! Bileðim kelepçeli
Ben hakime uçurdum, gönlümün dillerini
Dilekçemde okunma; tutamam ellerini...
Dile gelmiyor herþey sandýkta saklý kalsýn ,
Yüreði okuyanýn yürekte aklý kalsýn.
Serçe kafeste iyi! Býrak yasaklý kalsýn.
Boþuna kesip durma kafesin tellerini
Gökyüzüne bakýnma tutamam ellerini .
Ýyi belle sözümü! Kulak ver, azcýk eðil !
Ne pýnarda gözüm var,ne göle ettim meðil
Yangýn yananla güzel! Suyu dökenle deðil
Bence boþa harlama, yangýnýn küllerini
Söndür gitsin çekinme tutamam ellerini...
✍Ýbrahim Sezgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.