NE SÖYLERSEN YÜREKTEN SÖYLE

Ben þimdi ne yapmam lazým derken; dört yýl önce kaleme aldýðým dizeleri ufak bir deðiþiklik yaparak tekrar sizlerle paylaþmak istedim. Anlaþýlan o ki, pervene gibi dönüyorum.

NE SÖYLERSEN YÜREKTEN SÖYLE
Ýçine düþmüþesen tüm çýkmazlarýn
Mesnevi’den Mevlana’dan aþkýndan söyle
Sýkýyorsa kalbini tüm çýkmazlarýn
Süleyman’ýn dilinden kuþundan söyle

Tapduk’ un aynasýnda görmüþ kendini
Yola düþmüþ yalnýz yýkmýþ bendini
Ne canýný düþünmüþ ne de derdini
Yunusun gönlüne düþen har’ýndan söyle

Taþ olmuþ yürekler katý bir toprak
Güneþte yetim kalmýþ titremiþ yaprak
Duyduðu acýlara ki merhem olmuþ Hak
Nesimi’nin kanýndan renginden söyle

O beden nasýl katlanýr böyle bir zulme
Daraðacý yükselmiþ basýk bir göðe
Enel Hak demiþ Hallac Hak’kýný öðe
Mansur’ un darýndan dilinden söyle

Ölümün üstüne çöker elde kürekler
Çiçek olup açar yeþeren kökler
Sussun Bi-Vefa diller konuþsun kalpler
Rýzký veren Hak’tan Huda’dan söyle

Can yakarlar hep zulüm yaparlar
Dünya’yý talan edip baþtan çýkarlar
Boþ hayale dalýp düþte koþarlar
Sen hakikat’ýn dilinden hakkýndan söyle

Öyle ki umut yok can çekiþir canlar
Ne vaazlar fayda verir ne de dualar
Diþlileri kýrýlmýþ bozulmuþ çarklar
Taþan damlalardan suyundan söyle

Makam mevki þan þöhret toprak peþinde
Kazançlar zulüm olmuþ lekeler diþinde
Kar’ý olanlar çoktur iþler içinde
Sen canlarýn üþüdüðü yürekten söyle

Geceler aysýz yýldýzsýz hiç bir ýþýk yok
Çýrpýnýr son yapraklar ayaz ve soðuk
Yaþar milyonca insan kendin bilen yok
Þah mýsýn piyon musun oyundan söyle

Eyub’un sabrýndan kurdundan söyle
Yakup’ gözünden yaþýndan söyle
Yusuf’a Züleyha’nýn aþkýndan söyle
Mecnun’un Leylanýn aþkýndan söyle
Kerem’in suyundan Aslý’dan söyle
Veysel’in sazýndan yoludan söyle
Abdal’a deðmeyen taþýndan söyle
Gönlünden akan arkýn suyundan söyle
Söyle ki ne söylersen yürekten söyle
Söyle ki ne söylersen söyle yürekten söyle...

Ekrem SAYGI
16.12.2018 Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın: