KABRİSTAN

Bir gün herkes buraya gelecek. ..!

KABRÝSTAN
Ýbret yeridir kabristan diyorlar adýna,
Burda ayrýlýk yok kul ile sultan bir olmuþ.
Tenden can çekilmiþ,bedenden eser kalmamýþ,
Hepsi solmuþ,taþ olmuþ,toprak olmuþ,yer olmuþ.
***
Uzaklarý yakýn, mesafeleri dar eden,
Ecel vade dolunca çýkýp gelmiþ aniden,
Kalp durmuþ,ruh gitmiþ,kudretten kesilmiþ beden,
Hep bir aðýzdan ‘’Ruhuma Fatiha’’ der olmuþ.
***
Bir yer ki sinler þehri, herkes halk, herkes avam,
Kimse demiyor bu benim iþim benim davam,
Mazi olmuþ rütbe, mevki, sýnýf, sýfat, makam,
Bu naaþlar belki de serdar olmuþ, ser olmuþ.
***
Bütün malý, mülkü mezarý ile taþlarý,
Hakka dönük yüzü, topraða yatmýþ baþlarý,
Dolmuþ defteri kimseyle kalmamýþ iþleri,
Mabede benzemiþ sessizlik burada gür olmuþ.
***
Hiç kimse giymiyor allý, güllü esvap,libas,
Burda ne ipek giyeni gördüm, ne de atlas,
Bayramlýk gibi yekpare vücuduna herkes,
Kefenleri bürünmüþ her yer sanki kar olmuþ.
***
Hepsini yatýrmýþlar bir araya sýra, sýra,
Bütün servetini baðlamýþlar bir hasýra,
Ýhtiyaç kalmamýþ ne yalýya ne kasýra,
Can çekilmiþ,kan donmuþ,tenler burda mor olmuþ.
***
Her kes etrafýnda olurken perver ; pervane,
Beyhude imiþ bu çabalama, bu hengame,
Getirmiþler buraya yasla deli divane,
Göz yaþlarý sele dönmüþ,acýlar kor olmuþ
***
Yan yana koyuvermiþler valiyi, veliyi,
Bakmamýþlar ameline kötü veya iyi,
Kardeþ etmiþler efendiyle masum köleyi,
Cehalet sone ermiþ, herkes burada pir olmuþ.
***
Canlýlýk kalmamýþ, ferini yitirmiþ hayat,
Ne güzellik faide etmiþ, nede güç heyhat,
Her yer ot olmuþ, her yer sazlýk, her yer nebatat,
Güller kokmuyor burda diken olmuþ har olmuþ.
***
Bir anlamý yok artýk gece ile gündüzün,
Ne baharýn anlamý var,ne yazýn, ne güzün,
Diller lal olmuþ manasý yok kelamýn sözün,
Cisimler bitmiþ maneviyat burda nur olmuþ.
***
Mabudu unutmazlar lakin mabede gitmezler,
Tenden yok olur gider, tinden yitmezler,
Rahman’a zikreder amma ibadet etmezler,
Buraya gelen kýrklara karýþýp sýr olmuþ.
***
Ne mihrap var burda, ne minare, ne de minber,
Onlarý aydýnlatmýyor ne güneþ, ne kamer,
Zifiri karanlýkta gören bütün faniler,
Buraya gelmiþ gözler ama olmuþ kör olmuþ.
***
Adem’den beri yaþayan her kiþi buraya,
Birer, birer gelip, saf tutup girmiþ sýraya,
Tekrar gelebilmek için geriye dünyaya ,
Umutlar tükenmiþ buradan dönüþ zor olmuþ
Muzaffer Boz
Sosyal Medyada Paylaşın: