Gittin ya; Bir anda gittin. Her þeyi mazide býraktýn gittin, Bir yolculuk gibi bir güzellik gibi bir yeniden doðuþ var oluþ gibi. Arkada ne fýrtýna ne enkaz kaldý bilmeden gittin. Düþünmedin mi hiç giderken.
Sen gidince…
Ben kalbimi kaybettim… Çiðerim yerinden koptu , Ne olduðumu unuttum,adýmý unuttun,kimliðimi unuttum.her bakýþým karanlýk her gördüðüm þekilsiz kaldý. Her adýmýmda parçalandým. Her gülüþüme hüzün çöktü. Her ay doðuþunda ýþýða baktým. Her güneþte soldum ben.
Benim gecelerime ýþýk düþmedi. Her güneþte kavruldum, Çünkü benim güneþim yoktu.
Ben bir çocuktum. Ýþlemeden suç idama mahkum oldum. Hakim yoktu mahkemede Ýmzalanmýþ fermaným, Daraðacý kaderime basmýþlar kararý Çýkmadý sesim,soluðum kesildi. Attým her bir þeyi içime yutkundum,boðuldum,Yok oldum. Çektim ben çekerim çekeceðim biliyorum.
Ben var ya; Hiç aðlamadým. Sana aðladýðým kadar… Aðlarken göz yaþlarým yanaðýma akmadý benim. Þimdi olduðu gibi içime aktý, Sen çiçeðini kaybetmiþsin! Böceðini kaybetmiþsin! Sen var ya zaman kaybetmiþsin! Doðru haklýsýn Ya ben; Hayatýmý her þeyimi kaybettim, Kaybedecek neyim var ki… Þimdi bana dönüp de nasýlsýn deme sakýn! ASLANSOFU Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.