Aslýna hiç el deðmedi senin Tutsaðý olmadýn hiç bir sevgilinin Ruhun sarý saçlý bebek Bedenin kýrýk bir aynanýn her bir parçasý Dokunmaya kalksan ten keser Kýzýla çalar gözyaþý rengi...
Kimse bilmez, Bilemez gitmiþliðini Baþýn dumanlý Eteklerin karlý Bahar kokan bir ovanýn sukûnetine Duyduðun hasreti ve düþ kesen karabasan uykularla Geri geliþini...
...Oysa
Gönül bahçenin gülleri yedi veren Güneþin yedi renk Avlunun duvarlarý yüksek Ne el deðebilir incinmiþliðine nede söz Gözlerin kale devrilmez surlarýn...
Bir tek yaðmur dokunur topraðýna Toprak dudaklarýn Dudaklarýn nemli, pas tutmuþ acýlarýn Boya tutmuyor yaralarýn...
Oysa gözlerin Geç kalmýþ bir yaðmuru biriktiriyor Bulutlarýnda... Korkular sýcak, Yakýyor teninin gözeneklerini...
...Senin
Ruhun sarý saçlý bebek Bedenin kýrýk bir ayna Düþ keser her parçasý.
Uyu sarý saçlý bebek Bedensiz düþlerinden Gülümse bana Ben görüyorum seni Kýrýk aynalarýmda...
Leyla Usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla Demirli ( Usta ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.